2021-05-27
Τα εξημερωμένα ζώα συχνά τελειοποιούν εάν μετατρέπονται χαλαρά σε άγρια περιοχές για να προστατεύσουν για τους — μερικές φορές περισσότερο από λεπτός. Οι άγριες γάτες, παραδείγματος χάριν, είναι τόσο επιτυχείς στο κυνήγι και την αναπαραγωγή ότι παρατίθενται ως ένα από τα επιβλαβέστερα της εισβολής είδη συνολικά. Τα άγρια άλογα, γουρούνια, οι αίγες, και τα σκυλιά, μεταξύ άλλων, επίσης έχουν στηρίξει τον ανεξάρτητο πληθυσμών της ανθρώπινης προσοχής, και σε ορισμένες περιπτώσεις ενεργούν ως δεξαμενές παθογόνων, διαδίδοντας την ασθένεια στα στενά συνδεδεμένα άγρια ζώα. Ακόμη και οι εσωτερικές μέλισσες μελιού έχουν τα άγρια αντίστοιχα, εάν ξέρετε πού να κοιτάξετε.
Ο Δρ Μαργαρίτα López-Uribe, ένας βοηθός καθηγητής στην εντομολογία στο κρατικό πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας, άρχισε τις άγριες αποικίες μελισσών μελιού στη βόρεια Καρολίνα. Εκεί, διαπίστωσε ότι οι άγριες και διοικούμενες μέλισσες είχαν τα διαφορετικά επίπεδα άνοσης έκφρασης γονιδίων παρά την κατοχή των παρόμοιων επιπέδων του pathogens.1 «ότι η μελέτη προκάλεσε ένα ενδιαφέρον για την κατανόηση πώς είναι ότι οι άγριες αποικίες μπορούν να επιζήσουν των χειμώνων χωρίς διαχείριση μελισσοκομίας,» αυτή λέει.
Αντίθετα από τα περισσότερα κατοικίδια ζώα, οι μέλισσες μελιού μολύνονται από τις ασθένειες και τα παράσιτα για τις οποίες δεν υπάρχει συχνά καμία θεραπεία, μόνο διαχείριση, εξ αιτίας της κοινωνικής ύπαρξης και της υψηλής μεταβιβαστικότητας παθογόνων τους. Σαν beekeepers, ηθικά και οικονομικά υποχρεωνόμαστε για να κρατήσουμε τις αποικίες μας τόσο υγιείς όσο μπορούμε μέσω της διαχείρισης, αλλά αυτής της μείωσης της εκλεκτικής πίεσης — όποιος είναι απαραίτητος για την εξέλιξη των φυσικών μηχανισμών του ελέγχου ασθενείας — συνδεμένος με τις δυσκολίες της εκλεκτικής αναπαραγωγής, σημαίνει ότι οι εσωτερικές αποικίες είναι απίθανο να γίνουν πάντα οι αυτάρκεις επιζόντες που όλοι θα τους αγαπούσαμε για να είμαστε.
Οι άγριες αποικίες, εντούτοις, δοκιμάζουν την πλήρη δύναμη του παρασίτου, του παθογόνου, και της θρεπτικής πίεσης, και η μελέτη τους μπορεί να μας παρουσιάσει τι οι μέλισσες αποτελούνται πραγματικά από. Ενώ είναι ανήθικο να παρακρατηθούν οι θεραπείες και να κρατηθούν εκούσια τα ζώα, ακόμη και τα έντομα, που υποφέρουν με την ασθένεια, άγριες μέλισσες μελιού δραπέτευσαν αυτό το ζωικό δίλημμα ηθικής όταν δραπέτευσαν το μελισσουργείο του μελισσοκόμου. «Ξέρουμε ότι οι περισσότερες διοικούμενες αποικίες που δεν λαμβάνουν τις επεξεργασίες για varroa τον κύβο μέσα στο πρώτο έτος,» lópez-Uribe λένε. Και όμως, οι «άγριες» αποικίες μπορούν ακόμα να εμμείνουν. «Πώς είναι άγριες μέλισσες κάνοντας το;»
López-Uribe και Chauncy Hinshaw, ένας διδακτορικός σπουδαστής στο τμήμα παθολογίας εγκαταστάσεων και περιβαλλοντικής μικροβιολογίας, δημόσιευσαν πρόσφατα την εργασία με τους συναδέλφους τους στο κράτος Penn που δείχνει ότι οι άγριες μέλισσες μελιού είχαν τα υψηλότερα φορτία του παραμορφωμένου ιού φτερών (DWV) και απόσπασαν μια ισχυρότερη έμφυτη άνοση απάντηση έναντι εσωτερικού counterparts.2 τους σε αυτήν την μελέτη, οι ερευνητές καθόρισαν μια «άγρια» αποικία για να είναι ένα καθιερωμένο σμήνος που επέζησε ήδη ενός ή περισσότερων χειμώνων χωρίς επέμβαση πριν από τη μελέτη.
Επειδή οι άγριες αποικίες βρέθηκαν στις απρόσιτες κοιλότητες, δεν ήταν δυνατό να μετρηθούν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα όπως τα επίπεδα ακαριών, την περιοχή τσουρμάτων, ή τα καταστήματα μελιού. Αλλά Hinshaw, lópez-Uribe, και η Katy Evans (ένας άλλος ερευνητής που συμμετέχει στην εργασία) θα μπορούσαν να πιάσουν τα foragers που εισάγουν και που βγαίνουν την κυψέλη για να μετρήσουν τα φορτία παθογόνων και την άνοση έκφραση γονιδίων τους, κατόπιν να συγκρίνουν αυτές τις μετρικές με εκείνους από τις κοντινές διοικούμενες αποικίες, οι οποίες προμηθεύουν με ζωοτροφές σε παρόμοια τοπία και δοκιμάζουν ένα παρόμοιο κλίμα. Οι ερευνητές συνέλεξαν τα foragers την άνοιξη και την πτώση σε δύο έτη, επίσης καταγράφοντας ποιες αποικίες έζησαν και πέθαναν.
Από τα τρία παθογόνα που μέτρησαν — DWV, μαύρος ιός κυττάρων βασίλισσας, και ceranae Nosema — μόνο DWV διέφερε μεταξύ των διοικούμενων και άγριων μελισσών. Δεδομένου ότι varroa είναι οι αρχικές διανυσματικές και άγριες αποικίες του δεν λαμβάνει varroa τις επεξεργασίες, οι ερευνητές συμπέραναν ότι αυτές οι αποικίες πιθανώς επίσης είχαν τα υψηλά φορτία ακαριών. Και όμως, αυτές οι μέλισσες ήταν ακόμα ικανές να επιζήσουν.
Οι άγριες αποικίες εμφανίζονται τον ιό (και πιθανός επίσης τα άκαρια), παρά στην αντίσταση σε του. Στους ανοσολογικούς όρους, η ανοχή αναφέρει στη δυνατότητα να αντισταθούν τα υψηλά φορτία παθογόνων χωρίς να υποστεί την ουσιαστική ζημία στην υγεία οικοδεσποτών. Η αντίσταση, εντούτοις, περιορίζει πραγματικά τη δυνατότητα του παθογόνου να αναπαραγάγει. Παραδείγματος χάριν, μια varroa-ανεκτική αποικία θα μπορούσε να έχει τα υψηλά varroa φορτία, αλλά να μην εμφανιστεί να εμποδίζεται και δεν μπορεί ποτέ να αναπτύξει το παρασιτικό σύνδρομο ακαριών. Μια varroa-ανθεκτική αποικία, μάλλον, θα εξέφραζε τις συμπεριφορές όπως την καλλωπίζοντας ή varroa-ευαίσθητη υγιεινή για να βλάψει ή να απομακρύνει τα άκαρια, περιοριστικός κατά συνέπεια το φορτίο ακαριών συνολικά.
Δεδομένου ότι οι άγριες αποικίες είχαν συγκριτικά υψηλό DWV φορτώνει αλλά, ως επί το πλείστον, ακόμα επιζημένος, εξέθεταν την ανοχή. Τα υψηλά επίπεδα των άνοσων γονιδίων που καταγράφονται από τους ερευνητές δείχνουν ότι οι μέλισσες επίσης ενεργά πάλευαν τη μόλυνση μέχρι ενός ορισμένου βαθμού, αλλά τέτοια άνοση ενεργοποίηση έρχεται επίσης με ένα κόστος.
Οι πόροι που επενδύονται σε μια συνεχή άνοση απάντηση είναι πόροι μη διαθέσιμοι για να χρησιμοποιηθούν για άλλα πράγματα, όπως την παραγωγή και την έκκριση των ζελατινών τσουρμάτων, του κεριού, ή των φερορμονών. Σκεφτείτε για το πώς κουρασμένοι αισθάνεστε εάν πιάνετε το ιό της γρίπης, rhinovirus, ή το φοβησμένο coronavirus.
«Έχουμε τα στοιχεία που προτείνουν ότι πραγματικά, το upregulation αυτών των άνοσων γονιδίων μπορεί να είναι ένας δείκτης της πίεσης στα άτομα,» lópez-Uribe λένε. «Άλλες μελέτες επίσης έχουν καταδείξει ότι τα υψηλά επίπεδα της άνοσης έκφρασης γονιδίων μπορούν να προσκρούσουν στη «βιολογική ηλικία» των μελισσών. Έτσι, υπάρχουν βεβαίως ανταλλαγές για τις μέλισσες εάν εκθέτουν τα υψηλά επίπεδα της άνοσης έκφρασης γονιδίων, ποιος πιθανός αντίκτυπος ο ενεργητικός προϋπολογισμός των μελισσών.»
Δεδομένου ότι μόνο τα μη καταπατητικά στοιχεία μπόρεσαν να συλλεχθούν στις άγριες αποικίες, δεν ξέρουμε ακριβώς πώς εκείνες οι δαπάνες φανέρωσαν εδώ. Είναι εξ ολοκλήρου δυνατό, ίσως πιθανός, ότι οι άγριες αποικίες δεν ήταν όπως παραγωγικές, από την άποψη των παραγωγών μελιού ή της πληθυσμιακής αύξησης, ως διοικούμενες αποικίες. Ακόμα, εκπληκτικά, οι άγριες και διοικούμενες αποικίες είχαν ακόμα τις συγκρίσιμες πιθανότητες της επιβίωσης του χειμώνα. Στο πρώτο έτος της μελέτης, οι άγριες και διοικούμενες αποικίες είχαν το ίδιο ποσοστό επιβίωσης σε 63%. Στο δεύτερο έτος, οι άγριες αποικίες είχαν τα ελαφρώς υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης, σε 47% έναντι 38%.
Αυτό να είναι επειδή αν και οι διοικούμενες αποικίες έχουν ένα χέρι βοηθείας, από την άποψη της πάλης της ασθένειας και των παρασίτων, είναι επίσης μέρος της επιχείρησης κάποιου — ο στόχος του οποίου είναι, προφανώς, να κάνει τα χρήματα. Για να επιτύχουν ότι, είναι βάζοντας στον πειρασμό, παραδείγματος χάριν, για να πάρει το μέλι και να ανατροφοδοτήσει ίσα-ίσα τη ζάχαρη που παίρνει μακριά με, ή που κάνει τόσες διασπάσεις όσες και μπορείτε εύλογα. Αλλά η διαχείριση για την αποδοτικότητα θα μπορούσε έναν πρόσθετο φόρο.
Ενώ δεν είναι σαφές ακριβώς τι έγινε ή το πόσο κέρδος έγινε από τις διοικούμενες αποικίες σε αυτήν την μελέτη, ο παρόμοιος….
Μας ελάτε σε επαφή με ανά πάσα στιγμή
